جمعه 92 خرداد 17 , ساعت 1:24 صبح
روزگاری بود میوه اش فتنه ، خوراکش مردار ، زندگی اش آلوده ،
سایه های ترس شانه های بردگان را می لرزاند.
تازیانه ستم ، عاطفه را از چهره ها می سترد.
تاریکی ، در اعماق تن انسان زوزه می کشید و دخترکان بی گناه ، در خاک سرد زنده به گور می شدند.
و در این هنگام بود که محمد (ص) بر چکاد کوه نور ایستاد و زمین در زیر پاهای او استوار گردید.
بعثت رسول اکرم مبارک باد.
نوشته شده توسط موسی مزینانیان | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
